- dziobak
- m III, D. -a, N. \dziobakkiem; lm M. -i1. B.=D.zool. «Ornithorhynchus anatinus, ziemnowodny ssak jajorodny z rodziny o tej samej nazwie, zaliczany do stekowców, o ciele spłaszczonym, pokrytym ciemnobrązowym futrem, szerokim ogonie i pysku zakończonym rogowym dziobem; występuje w zbiornikach wodnych Australii i Tasmanii; bardzo rzadki; chroniony»2. B.=M.żegl. «belka przymocowana do dziobnicy i wystająca ukośnie do góry przed dziób; służy do rozpinania lin i żagli; bukszpryt»
Słownik języka polskiego . 2013.