efektor

m IV, D. -a, Ms. \efektororze; lm M. -y

1. anat. psych. «narząd wykonawczy (np. mięsień, gruczoł) w organizmie, pobudzany lub hamowany przez impulsy nerwowe»

2. cyber. «podukład spełniający w układzie cybernetycznym zadanie oddziaływania na środowisko, w którym układ się znajduje»