- ekskomunikować
- ndk a. dk IV, \ekskomunikowaćkuję, \ekskomunikowaćkujesz, \ekskomunikowaćkuj, \ekskomunikowaćował, \ekskomunikowaćowany«rzucać, rzucić ekskomunikę; wyklinać, wykląć»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
ekskomunikować
Look at other dictionaries:
ekskomunikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, ekskomunikowaćkuję, ekskomunikowaćkuje, ekskomunikowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nałożyć ekskomunikę, wykląć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekskomunikowanie — n I rzecz. od ekskomunikować … Słownik języka polskiego
wykląć — dk Xc, wykląćklnę, wykląćklniesz, wykląćklnij, wykląćklął, wykląćklęła, wykląćklęty, wykląćkląwszy wyklinać ndk I, wykląćam, wykląćasz, wykląćają, wykląćaj, wykląćał, wykląćany 1. «wyrzec się kogoś, potępić go przeklinając» Wykląć własne dziecko … Słownik języka polskiego
wyklinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyklinaćam, wyklinaća, wyklinaćają wyklinaćany {{/stl 8}}– wykląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wyklinaćklnę, wyklinaćklnie, wyklinaćklnij, wyklinaćklął, wyklinaćklęli, wyklinaćklęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
