wykląć

wykląć
dk Xc, \wykląćklnę, \wykląćklniesz, \wykląćklnij, \wykląćklął, \wykląćklęła, \wykląćklęty, \wykląćkląwszy - wyklinać ndk I, \wykląćam, \wykląćasz, \wykląćają, \wykląćaj, \wykląćał, \wykląćany
1. «wyrzec się kogoś, potępić go przeklinając»

Wykląć własne dziecko.

przen.

Wyklęty powstań ludu ziemi. (Międzynarodówka).

2. rel. «wyłączyć kogoś z kościoła chrześcijańskiego; rzucić klątwę, ekskomunikować»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wykląć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyklinać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyklinać — → wykląć …   Słownik języka polskiego

  • wyklinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyklinaćam, wyklinaća, wyklinaćają wyklinaćany {{/stl 8}}– wykląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wyklinaćklnę, wyklinaćklnie, wyklinaćklnij, wyklinaćklął, wyklinaćklęli, wyklinaćklęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ekskomunikować — ndk a. dk IV, ekskomunikowaćkuję, ekskomunikowaćkujesz, ekskomunikowaćkuj, ekskomunikowaćował, ekskomunikowaćowany «rzucać, rzucić ekskomunikę; wyklinać, wykląć» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • przekląć — dk Xc, przekląćklnę, przekląćklniesz, przekląćklnij, przekląćklął, przekląćklęła, przekląćklęli, przekląćklęty, przekląćkląwszy przeklinać ndk I, przekląćam, przekląćasz, przekląćają, przekląćaj, przekląćał, przekląćany 1. «rzucić klątwę na kogoś …   Słownik języka polskiego

  • ekskomunikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, ekskomunikowaćkuję, ekskomunikowaćkuje, ekskomunikowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nałożyć ekskomunikę, wykląć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”