elektromagnetyczny

elektromagnetyczny
fiz. «odnoszący się do elektromagnetyzmu; polegający na wywołaniu pól magnetycznych przez poruszające się ładunki elektryczne i pól elektrycznych przez zmienne pola magnetyczne»

Promieniowanie elektromagnetyczne.

∆ Fale elektromagnetyczne «rozchodzące się w ośrodku materialnym lub w próżni zaburzenia pola elektromagnetycznego wywołane zmianami rozkładu ładunków elektrycznych (np. fale radiowe, fale świetlne)»
∆ Indukcja elektromagnetyczna «zjawisko polegające na zmianie rozkładu ładunków elektrycznych ciała znajdującego się pod wpływem pola elektrycznego»
∆ Pole elektromagnetyczne «związane ze sobą zmienne pole elektryczne i magnetyczne»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • elektromagnetyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący elektromagnetyzmu; działający na zasadzie oddziaływania pola magnetycznego na przewodnik z prądem {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • adapter — m IV, D. a ( u), Ms. adaptererze; lm M. y 1. «urządzenie elektromechaniczne w gramofonie służące do odczytywania dźwięku zapisanego na płycie gramofonowej; potocznie także: gramofon elektryczny» Adapter elektromagnetyczny, elektrodynamiczny.… …   Słownik języka polskiego

  • chwytak — m III, D. a, N. chwytakkiem; lm M. i 1. → chwytacz ∆ górn. Chwytak rur «w górnictwie naftowym: urządzenie zatrzymujące automatycznie spadające rury wydobywcze lub pompowe w razie ich zerwania» ∆ Chwytak wozów «urządzenie w pochylni służące do… …   Słownik języka polskiego

  • magnesyn — m IV, D. u, Ms. magnesynynie; lm M. y elektr. «przetwornik elektromagnetyczny służący do przekazywania wskazań przyrządów pomiarowych na odległość, stosowany w nawigacji, głównie w pokładowych urządzeniach lotniczych, w meteorologii i w… …   Słownik języka polskiego

  • magnetyczny — «odnoszący się do magnesu, magnetyzmu, mający właściwości magnesu» ∆ Bieguny magnetyczne «punkty wewnątrz ciała wytwarzającego pole magnetyczne stanowiące pozorne źródła tego pola» ∆ Bieguny magnetyczne Ziemi «punkty na powierzchni Ziemi… …   Słownik języka polskiego

  • przerywacz — m II, D. a; lm M. e, D. y techn. «urządzenie służące do automatycznego wyłączania i włączania obwodu prądu elektrycznego» Przerywacz elektromagnetyczny. Przerywacz mechaniczny. Przerywacze w silniku samochodowym …   Słownik języka polskiego

  • przetwornik — m III, D. a, N. przetwornikkiem; lm M. i 1. techn. «przyrząd lub urządzenie przetwarzające jedną wielkość fizyczną na inną, stosowane w elektronice, automatyce, elektrotechnice i in. (np. mikrofon, głośnik, silnik, czujnik)» Przetwornik… …   Słownik języka polskiego

  • wykrywacz — m II, D. a; lm M. e, D. y techn. «przyrząd przeznaczony do wykrywania czegoś» ∆ Wykrywacz kłamstwa «aparat służący do badania prawdomówności stosowany przez organa śledcze niektórych państw; wariograf» ◊ Wykrywacz min «przyrząd elektromagnetyczny …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”