- empiryzm
- m IV, D. -u, Ms. \empiryzmzmie, blmfiloz. «kierunek w teorii poznania, przeciwstawny racjonalizmowi, wywodzący poznanie ludzkie z doświadczenia zmysłowego, zewnętrznego (w ujęciu materialistycznym) lub wewnętrznego (w ujęciu subiektywnoidealistycznym)»∆ Empiryzm genetyczny «pogląd przeciwstawny natywizmowi, głoszący, że treści poznawcze są umysłowi dostarczane (pośrednio lub bezpośrednio) przez doświadczenie»∆ Empiryzm metodologiczny → aposterioryzm‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.