eozoiczny

∆ geol. Era eozoiczna «druga era w dziejach Ziemi, od około 1500 do 600 mln lat temu, charakteryzująca się potężnymi ruchami górotwórczymi; pierwsza era, w której osadach stwierdzono występowanie szczątków organicznych, bakterii, niższych roślin, bezkręgowców; era proterozoiczna»

‹z gr.›