- epifonem
- m IV, D. -u, Ms. \epifonemmie; lm M. -ylit. «figura stylistyczna polegająca na zakończeniu wypowiedzi wykrzyknieniem o charakterze sentencjonalnym lub emocjonalnym, streszczającym sens wywodu»‹gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
epifonem — EPIFONÉM, epifoneme, s.n. Exclamaţie sentenţioasă prin care se termină un discurs, o povestire. – Din fr. épiphonème. Trimis de viomih, 10.05.2004. Sursa: DEX 98 epifoném s. n., pl. epifonéme Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… … Dicționar Român