- eskonter
- m IV, DB. -a, Ms. \eskontererze; lm M. \eskontererzy, D. -ówhand. «bankier kupujący weksel przed terminem płatności za kwotę niższą, niż wynosi suma zobowiązania dłużnego»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.