- fałszywiec
- m II, DB. \fałszywiecwca, W. \fałszywiecwcze (a. \fałszywiecwcu); lm M. \fałszywiecwcy, DB. \fałszywiecwców«człowiek fałszywy, obłudny, nieszczery»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
fałszywiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb,W. fałszywiecwcu || fałszywiecwcze; lm M. fałszywiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek fałszywy, nieszczery {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień