- ferować
- ndk IV, \ferowaćruję, \ferowaćrujesz, \ferowaćruj, \ferowaćował, \ferowaćowanyprzestarz. «wydawać, zatwierdzać, orzekać»dziś tylko w zwrocie: Ferować wyroki.‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
ferować
Look at other dictionaries:
ferować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ferowaćruję, ferowaćruje, ferowaćany, {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. ferować wyroki {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ferować wyroki — {{/stl 13}}{{stl 7}} twierdzić coś, wypowiadać się o czymś w sposób apodyktyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krytyka często feruje wyroki. Niektórym łatwo ferować wyroki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ferie — férie1, férii, s.f. (reg.) măsură de capacitate pentru băuturi spirtoase (cât o vadră). Trimis de blaurb, 09.05.2006. Sursa: DAR férie2, férii, s.f. (înv.) sărbătoare. Trimis de blaurb, 09.05.2006. Sursa: DAR feríe (feríi), s.f. – 1. Măsură… … Dicționar Român
ferowanie — n I rzecz. od ferować … Słownik języka polskiego
wyrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} orzeczenie sądu wydane po rozprawie, rozstrzygające spór (w procesie cywilnym) albo dotyczące winy lub kary (w procesie karnym) : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
