fiukać

fiukać
ndk I, \fiukaćam, \fiukaćasz, \fiukaćają, \fiukaćaj, \fiukaćał, \fiukaćany - fiuknąć dk Va, \fiukaćnę, \fiukaćniesz, \fiukaćnij, \fiukaćnął, \fiukaćnęła, \fiukaćnęli, \fiukaćnąwszy,
pot. «wydawać gwizd; gwizdać, świstać»

Lokomotywa fiuknęła.

Ptaki fiukają w lesie.

Fiukać pod nosem piosenkę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • fiuknąć — → fiukać …   Słownik języka polskiego

  • fiukanie — n I rzecz. od fiukać …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”