fizjologiczny

fizjologiczny
1. «dotyczący naturalnych czynności organizmu, zachodzący w organizmie w warunkach normalnych; naturalny, organiczny»

Rozwój fizjologiczny.

Procesy, zmiany fizjologiczne.

Potrzeby, prawa fizjologiczne.

∆ Chemia fizjologiczna → biochemia
med. Roztwór fizjologiczny a. sól fizjologiczna «wodny roztwór elektrolitów, w którym zawartość soli mineralnych i ciśnienie osmotyczne są zbliżone do ciśnienia i składu osocza krwi; stosowany w medycynie, np. przy znacznym odwodnieniu organizmu, upływie krwi oraz w badaniach biologicznych»
psych. Moment fizjologiczny «czas, który upływa między bodźcem a reakcją zmysłu»
2. pot. «zmysłowy, seksualny»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • fizjologiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący fizjologii, mający związek z czynnościami życiowymi organizmu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czynności, procesy, potrzeby, zmiany, badania fizjologiczne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dysymilacja — ż I, DCMs. dysymilacjacji, blm 1. biol. «proces fizjologiczny zachodzący w organizmie żywym, prowadzący do rozkładu związków organicznych i wydalania poza ustrój powstałych produktów» 2. jęz. «zjawisko polegające na tym, że z dwóch głosek… …   Słownik języka polskiego

  • dziewictwo — n III, Ms. dziewictwowie, blm «fizjologiczny stan kobiety do pierwszego stosunku płciowego; czystość, panieństwo» …   Słownik języka polskiego

  • ekspresywny — «wyrażający, wykazujący ekspresję, odznaczający się siłą wyrazu; sugestywny, wyrazisty, ekspresyjny» Ekspresywny styl. Funkcja ekspresywna języka. ∆ jęz. Znak ekspresywny «element systemu językowego (np. wykrzyknik, partykuła), pełniący funkcję… …   Słownik języka polskiego

  • fizjo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający, że coś dotyczy natury, przyrody, organizmu, np. fizjologia, fizjologiczny, fizjonomia» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • fizjologicznie — przysłów. od fizjologiczny …   Słownik języka polskiego

  • kolanowy — przym. od kolano (zwykle w zn. 1, 3, 4) a) w zn. 1: Kości kolanowe. ∆ Staw kolanowy «ruchome połączenie kości udowej z kością piszczelową, osłonięte od przodu rzepką» ∆ Odruch kolanowy «fizjologiczny odruch u człowieka, polegający na gwałtownym… …   Słownik języka polskiego

  • kwoczenie — n I 1. rzecz. od kwoczyć. 2. zootechn. «stan fizjologiczny u kur charakteryzujący się przerwaniem nieśności, wysiadywaniem jaj i wodzeniem piskląt oraz wydawaniem charakterystycznych dźwięków (kwokaniem)» …   Słownik języka polskiego

  • napad — m IV, D. u, Ms. napadadzie; lm M. y 1. «niespodziewane najście, uderzenie na przeciwnika, zbrojne napadnięcie na kogoś lub na coś» Napad zbrojny na obce państwo. Napad bandytów na bank. Dokonać napadu na kogoś. Zorganizować napad na kogoś, na coś …   Słownik języka polskiego

  • proces — m IV, D. u, Ms. processie; lm M. y 1. «przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian, stanowiących stadia, fazy, etapy rozwoju czegoś; przebieg, rozwijanie się, przeobrażanie się czegoś» Proces ekonomiczny,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”