- forma
- ż IV, CMs. \formamie; lm D. form1. «zewnętrzny kształt, postać, wygląd czego»
Dziwne, fantastyczne formy.
Nadać formę czemuś.
2. «układ skoordynowanych elementów; struktura, ustrój; przejaw, odmiana»Formy prawne, sądowe.
Różne formy świata roślin.
3. zwykle w lm «sposób postępowania, bycia; zachowanie się, etykieta, konwenanse»Formy dyplomatyczne, kulturowe, obyczajowe, towarzyskie.
Zachować formy przyzwoitości.
◊ Zrobić coś dla formy «zrobić coś dla zachowania pozorów»◊ Czcza forma «pozbawiona treści formalność»4. «szablon, wykrój»Papierowa forma.
5. druk. «zespół elementów drukarskich przygotowany do druku, np. skład drukarski, klisze, stereotypy»6. filoz. «według Arystotelesa: istota pojęciowa przedmiotu, w odróżnieniu od materii jako nieokreślonego podłoża zjawisk; według Kanta: wkład umysłu do poznawanego przedmiotu, np. przestrzeń i czas, w odróżnieniu od danej w doświadczeniu materii; według filozofii materialistycznej: zjawisko, proces będący przejawem znajdującej się w ruchu materii»7. jęz. «budowa wyrazu, w której można wyróżnić składnik wyrażający funkcje leksykalne oraz składnik będący znamieniem jego funkcji gramatycznych»Formy fleksyjne, przypadkowe, zdrobniałe.
8. mat. «w algebrze: wielomian jednorodny, wielomian kilku zmiennych, w których sumy potęg tych zmiennych w poszczególnych jego składnikach są równe»∆ Forma kwadratowa «wielomian jednorodny drugiego stopnia»9. sport. «stan sprawności organizmu osiągnięty pod wpływem treningu»Być w dobrej, złej formie.
Odzyskać, osiągnąć, stracić formę.
Utrzymać się w formie.
10. szt. «zespół środków artystycznych użytych przez artystę; wyraz zewnętrzny dzieła sztuki»11. techn. «naczynie, do którego się wlewa rozpuszczony metal, masę plastyczną itp., które krzepnąc w nim zachowują jego kształt»Formy ciśnieniowe, wtryskowe.
∆ Formy odlewnicze «wzory na odlewy»∆ Formy piekarskie «naczynia do pieczenia ciasta»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.