- forminga
- ż III, CMs. \formingandze; lm D. \formingaingmuz. «starogrecki strunowy instrument szarpany, pokrewny starożytnej lirze i kitarze, używany do akompaniowania przy recytacji poematów»‹gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
fórminga — in formínga e ž (ọ̑; ȋ) muz., pri starih Grkih glasbilo s strunami: spremljati petje s formingo … Slovar slovenskega knjižnega jezika