- anionit
- m IV, D. -u, Ms. \anioniticie; lm M. -ychem. «związek chemiczny (rodzaj jonitu), o charakterze zasady, mający zdolność wymiany anionów wchodzących w jego skład na aniony znajdujące się w roztworze»
Słownik języka polskiego . 2013.
anionit
Look at other dictionaries:
anionit — ANIONÍT, anioniţi, s.m. Substanţă schimbătoare de ioni, de obicei răşină naturală sau sintetică, care reţine anionii dintr o soluţie; răşină anionactivă. [pr.: ni o ] – Din fr. anionite. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ANIONÍT… … Dicționar Român
anionactivă — ANIONACTÍVĂ, anionactive, adj. (În sintagma) Răşină anionactivă = anionit. [pr.: i on ] – Anion + activ. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 … Dicționar Român
răşină — RĂŞÍNĂ, răşini, s.f. Nume generic dat unor substanţe lipicioase, inflamabile, secretate de diferite plante, mai ales conifere, sau produse pe cale sintetică. – lat. resina. Trimis de LauraGellner, 26.02.2009. Sursa: DEX 98 RĂŞÍNĂ s. (chim.)… … Dicționar Român
anionowy — przym. od anion Wymiana anionowa. ∆ Wymieniacz anionowy «anionit» … Słownik języka polskiego
