- gardłować
- ndk IV, \gardłowaćłuję, \gardłowaćłujesz, \gardłowaćłuj, \gardłowaćował«przemawiać z przejęciem, z ożywieniem rozprawiać, mówić dużo i głośno»
Gardłował przeciw nowemu zarządowi.
Gardłuje za kandydatem.
Słownik języka polskiego . 2013.
gardłować
Look at other dictionaries:
gardłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, gardłowaćłuję, gardłowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić w zdenerwowaniu, krzyczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie zebrania dyrektor bardzo gardłował. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardłowanie — n I rzecz. od gardłować … Słownik języka polskiego
gębować — ndk IV, gębowaćbuję, gębowaćbujesz, gębowaćbuj, gębowaćował rub. «wymyślać komuś, pyskować; rozprawiać głośno, gardłować» Gębowała jak przekupka … Słownik języka polskiego
