gardłowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wydobywający się z gardła; niski chrapliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gardłowy krzyk, śmiech. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
charkot — m IV, D. u, Ms. charkotocie; lm M. y «gardłowy, chrypliwy, rzężący dźwięk, głos» Charkot zarzynanego zwierzęcia … Słownik języka polskiego
charkotliwy — rzad. «gardłowy, rzężący, chrypliwy, charczący» Charkotliwy głos, dźwięk … Słownik języka polskiego
migdałek — m III, D. migdałekłka, N. migdałekłkiem; lm M. migdałekłki 1. zdr. od migdał w zn. 2 Migdałki w czekoladzie. Jeść, chrupać migdałki. ∆ bot. Migdałki ziemne «jadalne bulwki tworzące się na rozłogach cibory jadalnej (migdała ziemnego)» 2. zwykle w… … Słownik języka polskiego
nieartykułowany — «o dźwięku, głosie: nie dzielący się na odrębne głoski (czasem: zbliżony do bełkotu); gardłowy, niewyraźny» Wydać nieartykułowane dźwięki … Słownik języka polskiego
rechot — m IV, D. u, Ms. rechotocie; lm M. y 1. «głos wydawany przez żaby; rechotanie» Z łąk dochodził rechot żab. 2. «głośny, niski, chrapliwy śmiech; śmiech rubaszny» Złośliwy, gardłowy rechot … Słownik języka polskiego
migdałek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. migdałekłka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. migdał w zn. 2.: Zajadać migdałki z rodzynkami. Siekane migdałki. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień