- gasnąć
- ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (\gasnąćnął), gasła, gaśli1. «przestawać się palić, płonąć, świecić»
Latarnie uliczne, światła, świece gasną.
Ognisko gaśnie.
∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować»2. «ciemnieć, tracić blask, blednąć, blaknąć»Dzień, słońce gaśnie.
Gwiazdy gasną.
Czyjeś oczy gasną.
◊ Czyjaś gwiazda gaśnie «ktoś traci szczęście, powodzenie, sławę»przen.a) «tracić na wartości, na świetności w porównaniu z kimś albo z czymś; maleć, blednąć przy czym»Wszystko gaśnie w porównaniu z tym widokiem.
Przy takiej piękności każda inna gaśnie.
b) «tracić pewność siebie, tracić rezon, zapał»Szybko się do czegoś zapalał, ale gasł jeszcze szybciej.
c) «tracić siły żywotne; umierać, wymierać»Gasł w oczach.
Ród, linia rodowa gaśnie.
d) «słabnąć, przycichać, zanikać»Melodia gaśnie.
Nadzieja, przekonanie, szczęście, wesołość gaśnie.
Uśmiech na ustach gaśnie.
e) «tracić ważność, aktualność; wygasać»Prawa autorskie gasną.
Umowa gaśnie.
Słownik języka polskiego . 2013.