Gąszcz krzaków.
Zwarty gąszcz leszczyny.
Nieprzebyte gąszcze lasu.
Gąszcz sztandarów, włosów.
Gąszcz informacji.
Gubił się w gąszczu myśli.
Na spodzie naczynia zebrał się gąszcz.
Słownik języka polskiego . 2013.
gąszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gęste skupisko wysokich roślin : {{/stl 7}}{{stl 10}}W części ogrodu rozciągał się gąszcz krzewów owocowych. Dojrzałe gruszki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bzowy — przym. od I bez Bzowy gąszcz, krzak. ∆ Powidła, wino bzowe «powidła, wino z owoców czarnego bzu» … Słownik języka polskiego
chrust — m IV, D. u, Ms. chruście; lm M. y 1. blm «suche gałęzie odłamane od drzewa; także: całe mniejsze drzewka, ich gałęzie i wierzchołki, używane do wyrobu mioteł, faszyny, na opał itp.» Stos, wiązka chrustu. Płot z chrustu. Ułożyć ognisko z chrustu.… … Słownik języka polskiego
chruśniak — m III, D. a ( u), N. chruśniakkiem; lm M. i 1. «zarośla, gąszcz; chrust» Malinowy chruśniak. 2. «płot z chrustu» Obejście ogrodzone chruśniakiem … Słownik języka polskiego
gęstwa — ż IV, CMs. gęstwawie, blm «gęste skupienie czegoś, zwykle w odniesieniu do roślin lub ich części gałęzi, korzeni, gąszcz; także w odniesieniu do gęstych włosów lub do tłumu ludzi» Gęstwa gałęzi, krzaków. Gęstwa włosów. Kręcił się w największej… … Słownik języka polskiego
gęstwina — ż IV, CMs. gęstwinanie; lm D. gęstwinain «gęsty las, gęste zarośla, krzaki; gąszcz; rzadziej: gęste włosy» Nieprzebyta, nieprzenikniona gęstwina. Gęstwina leśna. Gęstwina krzaków. Przedzierać się przez gęstwiny lasu … Słownik języka polskiego
krajać — ndk IX, krajaćję, krajaćjesz, kraj, krajaćjał, krajaćany 1. «ciąć coś na części, na kawałki; rozcinać» Krajać nożem chleb, cebulę, mięso itp. Krajać blachę nożycami. □ Tak krawiec kraje, jak (mu) materii staje.przen. Statek krajał wodę. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
plątawisko — n II, N. plątawiskokiem; lm D. plątawiskowisk «gąszcz, gęstwina» Plątawisko krzaków i gałęzi … Słownik języka polskiego
przebrnąć — dk Va, przebrnąćbrnę, przebrnąćbrniesz, przebrnąćbrnij, przebrnąćbrnął, przebrnąćbrnęła, przebrnąćbrnęli, przebrnąćbrnąwszy «przejść albo przejechać przez jakiś trudny teren, przebyć coś brnąc» Z trudem przebrnął tę drogę po deszczu. Przebrnęli… … Słownik języka polskiego
nieprzebyty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, przez który człowiek nie może się przedrzeć; nie do przebycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzebyty gąszcz. Nieprzebyta dżungla. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
