glikol

glikol
m I, D. -u, blm
chem. «związek organiczny, alkohol dwuwodorotlenowy zawierający alifatyczny łańcuch węglowy, gęsta wysokowrząca ciecz lub ciało stałe; używany jako rozpuszczalnik niektórych barwników, gum, żywic syntetycznych, do produkcji tworzyw sztucznych (np. elany), jako składnik płynów hamulcowych, środek przeciwdziałający zamarzaniu wody w chłodnicach (np. samochodowych)»
‹gr. + (alkoh)ol›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • glikol — is., lü, kim., Fr. glycol Çok dayanıklı filmlerin ve bazı sentetik kumaşların yapımında kullanılan, birleşiminde iki alkol grubu bulunan madde, dialkol (CH2 OH CH2 OH) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • glikól — a m (ọ̑) kem. gosta brezbarvna tekočina, ki se uporablja zlasti kot sredstvo proti zmrzovanju hladilne vode: motor je bil hlajen z glikolom …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • dialkol — is., lü, kim., Fr. dialcool Glikol …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • etylenowy — przym. od etylen Glikol etylenowy …   Słownik języka polskiego

  • glikoli — glikóli m mn <N glìkōl, G glikóla> DEFINICIJA kem., v. dioli ETIMOLOGIJA gliko + ol (i) …   Hrvatski jezični portal

  • etilen — etìlēn (ètēn) m <G etiléna> DEFINICIJA kem. C2H4 ili H2O=CH2, nezasićeni ugljikovodik, prvi član homolognog niza alkena, bezbojan, slaba mirisa, sagorljiv, pomiješan sa zrakom daje eksplozivnu smjesu; nalazi se u rasvjetnom plinu SINTAGMA… …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”