- glinowy
- przym. od glin
Ruda glinowa.
∆ Tlenek glinowy «tlenek glinu»
Słownik języka polskiego . 2013.
glinowy
Look at other dictionaries:
МОДУЛЬ ГЛИНОЗЁМНЫЙ — модуль 1., принимаезующий состав портландцементной сырьевой смеси и выражаемый отношением содержания глинозёма к содержанию окиси железа (Болгарский язык; Български) алуминатен модул (Чешский язык; Čeština) hlinitanový modul (Немецкий язык;… … Строительный словарь
alumożel — m I, D. u, blm chem. «uwodniony tlenek glinu, stosowany m.in. po wyprażeniu jako katalizator odwodnienia alkoholi i jako nośnik innych katalizatorów; żel glinowy» ‹n. łac. + żel› … Słownik języka polskiego
brąz — m IV, D. u, Ms. brązzie; lm M. y 1. «stop miedzi z innymi metalami (z wyjątkiem cynku i niklu), odznaczający się dobrą wytrzymałością i małą ścieralnością, mający szerokie zastosowanie w przemyśle, sztuce itp.» Figurka z brązu. Posąg odlany z… … Słownik języka polskiego
brązal — m I, D. u; lm M. e, D. i «stop miedzi i aluminium, często z dodatkiem niklu, magnezu i żelaza; odporny na działanie wody morskiej i wysokiej temperatury, używany np. do wyrobu śrub okrętowych, aparatury chemicznej, gniazd zaworów; brąz glinowy… … Słownik języka polskiego
cement — m IV, D. u, Ms. cementncie; lm M. y 1. «spoiwo do zapraw budowlanych i betonów, mające postać szarego proszku twardniejącego po rozrobieniu wodą» Cement glinowy, żużlowy, hutniczy, szybkowiążący, wodoszczelny, ognioodporny. Worek cementu. ∆… … Słownik języka polskiego
glin — m IV, D. u, Ms. glinnie, blm chem. «(Al) pierwiastek chemiczny z grupy glinowców, liczba atomowa 13, srebrzystobiały metal, lekki, kowalny, ciągliwy, dobry przewodnik ciepła i elektryczności, odporny na działanie czynników atmosferycznych,… … Słownik języka polskiego
