- głupawy
- \głupawywi1. «niezbyt mądry; nieinteligentny, ograniczony, bezmyślny»
Głupawy uczeń.
2. «świadczący o czyjejś ograniczoności; wyrażający zakłopotanie»Głupawy uśmiech.
Głupawa mina.
Słownik języka polskiego . 2013.
Głupawy uczeń.
Głupawy uśmiech.
Głupawa mina.
Słownik języka polskiego . 2013.
głupawy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, głupawywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oceniany jako niezbyt mądry; bezmyślny, nieinteligentny : {{/stl 7}}{{stl 10}}żyć z głupawym mężem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głupawy — Bezsensowny, idiotyczny, błazeсski Eng. Senseless, idiotic, or clownish … Słownik Polskiego slangu
cielak — m III, DB. a, N. cielakkiem; lm M. i reg. «cielę» Cielak brykał na pastwisku. przen. pot. «młody, nierozgarnięty, głupawy chłopak» … Słownik języka polskiego
cielę — n IV, D. cielęęcia; lm M. cielęęta; D. cielęląt «małe, młode krowy, łani, sarny i innych przeżuwaczy» ◊ pot. Ostatnie cielę z obory «ostatnia rzecz (z jakiegoś zapasu), zwłaszcza: ostatnie pieniądze» ◊ Chodzić za kimś jak cielę za krową «nie… … Słownik języka polskiego
głupkowaty — głupkowatyaci «nierozgarnięty, matołkowaty; głupawy» Głupkowaty chłopak. Głupkowaty uśmiech … Słownik języka polskiego
idiotowaty — idiotowatyaci «przypominający idiotę; głupkowaty, głupawy» Idiotowata mina, twarz. Idiotowaci osobnicy … Słownik języka polskiego
imbecylowaty — imbecylowatyaci «taki, jak u imbecyla; głupawy» Imbecylowata mina. Imbecylowate dziecko … Słownik języka polskiego
matołkowaty — matołkowatyaci «mający cechy matołka, właściwy matołkowi; kretyński, tępy, głupawy, matołowaty» Matołkowate dziecko. Matołkowaty wyraz twarzy … Słownik języka polskiego
półgłupek — m III, DB. półgłupekpka, N. półgłupekpkiem; lm M. półgłupekpki, DB. półgłupekpków pot. «człowiek przygłupi, głupawy» … Słownik języka polskiego
przygłupiasty — przygłupiastyaści żart. «trochę przygłupi; głupawy» … Słownik języka polskiego