Gnoić glebę, pole.
Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole.
Gnoić mieszkanie.
Gnojące się rany.
Słownik języka polskiego . 2013.
gnoić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnoję, gnoi, gnój, gnojony {{/stl 8}}– zagnoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić, zanieczyszczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnoić pokój. Zagnoiła brudnymi butami całą podłogę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ropiejącej, jątrzącej się ranie; nie goić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnojące się długo skaleczenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić — 1) Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize 2) Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
gnojenie — ↨ gnojenie się n I rzecz. od gnoić (się) … Słownik języka polskiego
zagnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
