gonić

gonić
ndk VIa, \gonićnię, \gonićnisz, goń, \gonićnił, \gonićniony
1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać»

Gonić złodzieja.

Gonić najeźdźcę, wroga do granicy.

Psy gonią zwierzynę.

∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po tropie zwierza»
przen. «tracić sprawność umysłową, mylnie rozumować; postępować w sposób przeczący rozsądkowi, być niekonsekwentnym w postępowaniu»
◊ Gonić resztkami, ostatkami, ostatkiem «wydawać na życie ostatnie fundusze, oszczędności, zużywać ostatnie zapasy; być bliskim nędzy»
◊ Gonić resztkami sił «być bardzo wyczerpanym fizycznie»
◊ Gonić za rozgłosem, za groszem, za rozrywkami, zaszczytami «starać się coś osiągnąć, uzyskać, zdobyć; zabiegać, ubiegać się o coś»
◊ Gonić za sensacją «zwracać szczególną uwagę na wydarzenia niezwykłe, wywołujące silne wrażenie lub doszukiwać się czegoś niezwykłego w wydarzeniach zwykłych, normalnych; wyolbrzymiać, rozdmuchiwać coś»
przen.

Gonić kogoś, coś spojrzeniem, wzrokiem.

Spojrzenia goniące za kimś.

2. «biec, iść, jechać, posuwać się szybko»

Gonić do pociągu, do autobusu.

Gonić do szkoły, do pracy.

Chmury goniły po niebie.

◊ Gonić po świecie «podróżować po świecie; przebywać za granicą»
3. «zmuszać do posuwania się w jakimś kierunku, do szybszego biegu; popędzać, poganiać»

Gonić gęsi, krowy, owce.

Gonić konia batem.

◊ Gonić kogoś do pracy «zmuszać kogoś do pracy»
gonić się
1. «ścigać się wzajemnie»

Na podwórku goniły się dzieci.

2. «o zwierzętach: odczuwać popęd płciowy w określonym czasie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • gonić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gonićnię, gonićni, goń, gonićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} biec, podążać za kimś, za czymś w celu dopędzenia, złapania; ścigać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gonić przestępcę.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gonič — gònīč m <G goníča> DEFINICIJA 1. onaj koji tjera stoku; gončin 2. hajkač u lovu 3. kinol. vrsta psa [istarski gonič] ETIMOLOGIJA vidi goniti …   Hrvatski jezični portal

  • gònīč — m 〈G goníča〉 1. {{001f}}onaj koji tjera stoku 2. {{001f}}hajkač u lovu; gončin 3. {{001f}}kinol. vrsta psa [istarski ∼] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • gonić — 1. Czas, termin kogoś goni «ktoś ma niewiele czasu na zakończenie jakiejś pracy»: Faktycznie czas goni koalicję, która zapowiadała projekt podatkowy na początek roku. GW 10/05/2000. 2. Gonić resztkami (sił), ostatkiem sił «wyczerpywać, zużywać… …   Słownik frazeologiczny

  • gonìč — íča m (ȉ í) 1. kdor goni, vodi živino: postal je gonič pri karavani; goniči s čredami 2. večji lovski pes, navadno lisast: gojiti goniče / istrski gonič // lov. pes, ki ob zasledovanju divjadi laja: ta pes je dober gonič …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • gonic — dys·gonic; telo·gonic; …   English syllables

  • gonić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} gonić, ścigać na przemian jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gonić się z kolegami. Gonić się z kotem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gonić resztkami — {{/stl 13}}{{stl 7}} zużywać ostatnie zapasy, wydawać ostatnie fundusze; sięgać do ostatnich rezerw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fabryka goni resztkami. Gonić resztkami przed wypłatą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gonić resztkami sił — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać coś, będąc w stanie krańcowego wyczerpania fizycznego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gonić resztkami sił przed egzaminem. Na finiszu gonił resztkami sił. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gonić w piętkę — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić zdolność logicznego rozumowania, błędnie myśleć, rozumować; być niekonsekwentnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musisz trochę odpocząć, bo z tego przemęczenia zaczynasz gonić w piętkę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”