antycząstka

antycząstka
ż III, CMs. \antycząstkatce; lm D. \antycząstkatek
fiz. «cząstka będąca odpowiednikiem cząstki elementarnej, mająca taką samą masę, wartość spinu i czas życia, natomiast różniąca się od niej znakiem ładunku elektrycznego i znakiem momentu magnetycznego»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • anihilacja — ż I, DCMs. anihilacjacji, blm fiz. «proces fizyczny, w którym para: cząstka antycząstka zamienia się w dwie inne cząstki elementarne będące kwantami odpowiedniego pola fizycznego» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • antyneutron — m IV, D. u, Ms. antyneutronnie; lm M. y fiz. «antycząstka neutronu» …   Słownik języka polskiego

  • antyproton — m IV, D. u, Ms. antyprotonnie; lm M. y fiz. «antycząstka protonu» …   Słownik języka polskiego

  • pozyton — m IV, D. u, Ms. pozytonnie; lm M. y fiz. «cząstka elementarna, antycząstka negatonu, której ładunek dodatni i masa są równe ładunkowi (co do wartości bezwzględnej) i masie elektronu ujemnego» ‹łac. + (elektr)on› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”