antyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, antycznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do odległej przeszłości, przede wszystkim do stylu, kultury i sztuki starożytnej Grecji i Rzymu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Хаос — (Chaos, τὸ Χάος). Зияющее, неизмеримое мировое пространство, первоначальный источник всякой жизни в мире. Позднейшие философы стали называть Хаосом беспорядочную массу, из которой образовался мир. Из Хаоса произошли Гея (Земля), Тартар и Эрот;… … Энциклопедия мифологии
chronograf — m IV, D. u, Ms. chronograffie; lm M. y 1. «przyrząd samopiszący do rejestrowania w sposób ciągły przebiegu zjawisk lub procesów w czasie, używany w astronomii, fizyce, meteorologii i in.» 2. hist. «antyczny lub średniowieczny zabytek… … Słownik języka polskiego
ДРЕВНЕГРЕЧЕСКАЯ МИФОЛОГИЯ И РЕЛИГИЯ — Древнегреч. мифология как совокупность сказаний древних греков о богах, демонах и героях представляла попытку первобытного человека осмыслить окружающую действительность и являлась обобщенным перенесением родовых отношений на природу и общество.… … Советская историческая энциклопедия
МИФОЛОГИЯ — (от греч. mythos предание, сказание и logos слово, понятие, учение) способ осмысления мира на ранних стадиях человеческой истории, фантастические повествования о его сотворении, о деяниях богов и героев. В М. Космос предстает как единое целое,… … Философская энциклопедия
ХАОС — (греч. chaos) в греч. мифологии зияющая бездна, наполненная туманом и мраком, из которой произошло все существующее; совершенно бесформенное, беспорядочное, неопределенное состояние вещей; в греч. космологии то первобытное состояние, из которого… … Философская энциклопедия
ЛОСЕВ — Алексей Федорович (род. 23 сект. 1893, Новочеркасск – ум. 24 мая 1988, Москва) – рус. философ и филолог. Окончил классическую гимназию и Московский ун т, посещал Религиозно философское общество памяти Вл. Соловьева, где познакомился с крупнейшими … Философская энциклопедия
arabeska — ż III, CMs. arabeskasce; lm D. arabeskasek 1. szt. «antyczny ornament z przeplatających się, stylizowanych gałązek, łodyg roślinnych; szerzej: każdy delikatny ornament o zawiłym układzie abstrakcyjnych linii lub pędów roślin» 2. muz. «krótki… … Słownik języka polskiego
dramat — m IV, D. u, Ms. dramatacie, lm M. y 1. «jeden z trzech zasadniczych rodzajów twórczości literackiej; utwór literacki o charakterze fabularnym, przedstawiający wydarzenia i wypowiedzi bohaterów bezpośrednio w działaniu i dialogu, przeznaczony w… … Słownik języka polskiego
klasyczny — 1. «odnoszący się do starożytnej kultury greckiej (zwłaszcza okresu od V do IV w. p.n.e.) i rzymskiej (zwłaszcza od I w. p.n.e. do I w. n.e.); antyczny» Mitologia klasyczna. ∆ Filologia klasyczna «zespół dyscyplin obejmujących studia nad kulturą… … Słownik języka polskiego