gramolić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gramolić sięlę się, gramolić sięli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wolno, niezgrabnie, z trudem wchodzić na coś, wydostawać się z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gramolić się na wóz, do samochodu, na trybunę. Gramolić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tarabanić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tarabanić sięnię się, tarabanić sięni się, tarabanić sięań się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wchodzić gdzieś na coś z trudem; dostawać się, gramolić się, taszczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tarabanić się z walizami do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywlekać się – wywlec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wychodzić skądś z trudem; gramolić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ranny wywlókł się z okopów. Z trudem wywlokła się z łóżka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ładować — ndk IV, ładowaćduję, ładowaćdujesz, ładowaćduj, ładowaćował, ładowaćowany «napełniać coś czymś, składać coś do czegoś, na coś w celu przewiezienia, wysłania dokądś; pakować» Ładować coś do torby, do kufra. Ładować coś na wozy, na samochody. ∆… … Słownik języka polskiego
windować — ndk IV, windowaćduję, windowaćdujesz, windowaćduj, windowaćował, windowaćowany pot. «żartobliwie: wnosić na górę, podnosić, dźwigać z trudem coś ciężkiego; rzadziej: ciągnąć w górę za pomocą windy» Windować ciężkie skrzynie na wóz. Z trudem… … Słownik języka polskiego
tarabanić — ndk VIa, tarabanićnię, tarabanićnisz, tarabanićbań, tarabanićnił 1. pot. «uderzać w coś mocno, czyniąc hałas; walić, łomotać» Tarabanić do drzwi, w drzwi. 2. przestarz. «bić w bęben, bębnić» tarabanić się pot. «wchodzić na coś, do czegoś z… … Słownik języka polskiego