gruntownie

gruntownie
\gruntownieej
przysłów. od gruntowny

Gruntownie wykształcony.

Zmienić coś gruntownie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • gruntownie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., gruntownieej {{/stl 8}}{{stl 7}} niczego nie pomijając, docierając do istoty rzeczy, podstaw; całkowicie, dokładnie i dogłębnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgłębić, zbadać coś gruntownie. Zapoznać się gruntownie z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zmienić — 1. Zmienić skórę «przeobrazić się gruntownie, zmienić poglądy, zwykle ze względów koniunkturalnych»: Nie czuł w sobie nie tylko potrzeby pośpiechu, lecz także strachu ani wściekłości, ani bólu, ani żalu, ani łkania, nic w ogóle, bo musiał… …   Słownik frazeologiczny

  • zmieniać — 1. Zmienić skórę «przeobrazić się gruntownie, zmienić poglądy, zwykle ze względów koniunkturalnych»: Nie czuł w sobie nie tylko potrzeby pośpiechu, lecz także strachu ani wściekłości, ani bólu, ani żalu, ani łkania, nic w ogóle, bo musiał… …   Słownik frazeologiczny

  • badać — ndk I, badaćam, badaćasz, badaćają, badaćaj, badaćał, badaćany 1. «dokładnie, gruntownie poznawać coś za pomocą analizy naukowej» Badać coś teoretycznie, na drodze doświadczalnej (eksperymentalnej); badać za pomocą aparatów, przyrządów a.… …   Słownik języka polskiego

  • gąbka — ż III, CMs. gąbkabce; lm D. gąbkabek 1. zool. gąbki «Porifera (Spongiaria), typ prymitywnych osiadłych zwierząt wielokomórkowych, nie mających wyodrębnionych tkanek i narządów, obejmujący około pięciu tysięcy gatunków różnej wielkości i… …   Słownik języka polskiego

  • generalnie — «ogólnie, powszechnie; gruntownie, całkowicie» Rozstrzygnąć, załatwić coś generalnie …   Słownik języka polskiego

  • koszerować — ndk IV, koszerowaćruję, koszerowaćrujesz, koszerowaćruj, koszerowaćował, koszerowaćowany 1. rel. «u wyznawców religii mojżeszowej: oczyszczać pokarm według przepisów dotyczących rytualnej czystości pokarmów i przedmiotów; czynić koszernym» 2.… …   Słownik języka polskiego

  • opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • przeczesać — dk IX, przeczesaćczeszę, przeczesaćczeszesz, przeczesaćczesz, przeczesaćał, przeczesaćany przeczesywać ndk VIIIa, przeczesaćsuję, przeczesaćsujesz, przeczesaćsuj, przeczesaćywał, przeczesaćywany 1. «przeciągnąć grzebieniem lub szczotką po… …   Słownik języka polskiego

  • przeistaczać — ndk I, przeistaczaćam, przeistaczaćasz, przeistaczaćają, przeistaczaćaj, przeistaczaćał, przeistaczaćany przeistoczyć ndk VIb, przeistaczaćczę, przeistaczaćczysz, przeistaczaćocz, przeistaczaćczył, przeistaczaćczony, książk. «zmieniać kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”