grzebała

grzebała
ż a. m odm. jak ż IV, CMs. \grzebałaale; lm MB. \grzebałały, D. \grzebałaał (także DB. \grzebałałów - tylko o mężczyznach)
«z dezaprobatą o kimś powolnym, ślamazarnym, flegmatycznym»

Był okropnym grzebałą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • grzebuła — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. grzebułaule; lm MB. grzebułały, D. grzebułauł (także DB. grzebułałów tylko o mężczyznach) → grzebała …   Słownik języka polskiego

  • guzdrała — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. guzdrałaale; lm MB. guzdrałaały, D. guzdrałaał (także DB. guzdrałałów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek guzdrzący się; grzebała, maruda» Czekać na guzdrały a. na guzdrałów …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”