- gwarant
- m IV, DB. -a, Ms. \gwarantncie, lm M. \gwarantnci, DB. -ów«ten, kto daje gwarancję; poręczyciel»
Być gwarantem umowy.
‹wł.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Być gwarantem umowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
gwarant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. gwarantncie; lm D. gwarantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto udziela gwarancji, gwarantuje coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwarant procesu pokojowego. <wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
гарант — а, м. garant m.,> пол.gwarant, нем. Garant. 1. дипл. Лицо, государство, принимающее на себя обязательство гарантировать исполнение договора, договорных условий и пр. Сл. 18. При том же предлагал <министр Пальмквист>, чтобы они, Статы,… … Исторический словарь галлицизмов русского языка
Goarant — Nom porté dans le Finistère. Variante : Goarand. Il correspond au breton gwarant (= garant, protecteur) … Noms de famille
gwarantka — ż III, CMs. gwarantkatce; lm D. gwarantkatek forma ż. od gwarant Armia gwarantką nienaruszalności naszych granic … Słownik języka polskiego
poręczyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto poręczył za kogoś; gwarant, żyrant» … Słownik języka polskiego
żyrant — m IV, DB. a, Ms. żyrantncie; lm M. żyrantnci, DB. ów «ten, kto poręczył za kogoś spłatę sumy wekslowej; poręczyciel, gwarant» Być czyimś żyrantem. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
poręczyciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba poręczająca czyjeś wierzytelności; gwarant, żyrant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poręczyciel pożyczki. Kupno na raty bez poręczycieli. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żyrant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. żyrantncie; lm M. żyrantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba poręczająca za kogoś spłatę sumy wekslowej; poręczyciel, gwarant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyrant weksla. Być czyimś żyrantem. <wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień