haczyk

m III, D. -a, N. \haczykkiem; lm M. -i

1. «przedmiot zakrzywiony na końcu, najczęściej z metalu lub drutu, o różnych kształtach w zależności od zastosowania»

a) «służący do zawieszania na nim czegoś»

Stalowy, plastykowy haczyk.

Okrągły haczyk.

Haczyk z drutu.

Haczyk do wieszania płaszczy.

Zawiesić ręcznik na haczyku.

b) «używany do zamykania drzwi, furtki, okna itp.»

Haczyk u drzwi.

Zamknąć furtkę na haczyk.

c) «służący do łowienia ryb»

Haczyk na węgorze.

Wędka z haczykiem.

Łapać ryby na haczyk.

◊ pot. Połknąć haczyk «ulec pokusie, dać się namówić»

przen. pot. «szczegół, do którego można mieć zastrzeżenia, który może stanowić przeszkodę w czymś; trudne, podchwytliwe pytanie, szczegół wprowadzający w błąd, trudny do wyjaśnienia, rozwiązania»

Haczyk w czyjejś ankiecie.

Haczyk w pytaniu egzaminatora.

d) «pogrzebacz»

Haczyk do przegarniania węgla, popiołu.

Haczyk do pieca.

e) reg. «część haftki, którą się zahacza o uszko; konik»

2. «zakrzywiony, zwykle ostro zakończony narząd u niektórych zwierząt i roślin»

Wieńce haczyków tasiemca uzbrojonego.

Haczyki koszyczka kwiatowego łopianu.