hałaśliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, hałaśliwywi, hałaśliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} robiący hałas, zakłócający spokój nieprzyjemnymi, głośnymi dźwiękami; głośny, zgiełkliwy, krzykliwy, wrzaskliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hałaśliwy motor. Hałaśliwa muzyka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gromki — «głośny, donośny, hałaśliwy, huczny» Gromki głos. Gromkie krzyki, oklaski, śmiechy … Słownik języka polskiego
gwarny — gwarnyni, gwarnyniejszy «pełen gwaru, czyniący gwar; głośny, ożywiony, hałaśliwy» Gwarna szkoła. Gwarne ulice. Gwarny tłum. Gwarne rozmowy … Słownik języka polskiego
hałaśliwie — hałaśliwieej przysłów. od hałaśliwy Hałaśliwie wyrażać swą radość. Zachowywać się najhałaśliwiej ze wszystkich … Słownik języka polskiego
hałaśliwość — ż V, DCMs. hałaśliwośćści, blm rzecz. od hałaśliwy Denerwująca hałaśliwość. Hałaśliwość tłumu, młodzieżowych zespołów muzycznych … Słownik języka polskiego
krzykliwy — 1. krzykliwywi «skłonny do krzyku; hałaśliwy, wrzaskliwy, głośny» Krzykliwa rozmowa. Krzykliwy dzieciak. 2. «zwracający uwagę zwykle jaskrawością, złym doborem barw, ekscentrycznością» Krzykliwy krawat. Krzykliwe zestawienie kolorów. 3. zool.… … Słownik języka polskiego
piesek — m III, DB. piesekska, N. piesekskiem; lm M. piesekski «pieszczotliwie o psie; mały pies; także zabawka dziecinna wyobrażająca psa» Piesek pokojowy. Drewniany, gumowy, pluszowy piesek. Jazgotliwy, hałaśliwy piesek. Prowadzić pieska na smyczy.… … Słownik języka polskiego
rozgłośny — rozgłośnyniejszy książk. «rozlegający się daleko, głośno brzmiący; donośny, hałaśliwy» Rozgłośny śpiew. Rozgłośne echo. Rozgłośne salwy … Słownik języka polskiego
szumny — szumnyni, szumnyniejszy 1. «wydający szum, pełen szumu, szumiący; hałaśliwy» Szumny las, park, potok, wodospad. Szumna sala, ulica. 2. «górnolotny, pompatyczny, przesadny» Szumne frazesy, deklaracje, pochwały, słowa, obietnice. Szumne tytuły.… … Słownik języka polskiego
wrzaskliwy — wrzaskliwywi, wrzaskliwywszy 1. «skłonny do robienia wrzasku; zachowujący się hałaśliwie, krzykliwie; hałaśliwy, krzykliwy, wrzeszczący» Wrzaskliwe ptactwo. Wrzaskliwi biesiadnicy. 2. «zbyt głośno brzmiący; rozdzierający uszy, przenikliwy»… … Słownik języka polskiego