handryczyć się

ndk VIb, \handryczyć sięczę się, \handryczyć sięczysz się, \handryczyć sięycz się, \handryczyć sięczył się

pot. «sprzeczać się, spierać się; certować się»

Handryczyć się po całych dniach.

Handryczyć się o coś.

Handryczyć się z kimś.

‹z niem.›