- hartować
- ndk IV, \hartowaćtuję, \hartowaćtujesz, \hartowaćtuj, \hartowaćował, \hartowaćowany1. «nadawać pewnym materiałom (najczęściej stali, żelazu, szkłu) twardość przez nagrzanie ich do wysokiej temperatury i nagłe ostudzenie»
Hartować stal, zbroję.
∆ Hartowane szkło «poddane hartowaniu szkło, które przy rozbiciu rozpada się na małe kawałki nie mające ostrych brzegów; jako szkło bezpieczne używane głównie do wyrobu szyb samochodowych»2. «w odniesieniu do istot i organizmów żywych: czynić bardziej wytrzymałym, niewrażliwym, odpornym fizycznie na wpływy zewnętrzne, zwłaszcza atmosferyczne; uodporniać»Hartować dziecko.
Hartować rośliny.
Kąpiele, natryski, zabiegi hartujące organizm.
Hartować rozsadę na niską temperaturę.
przen. «wzmacniać, uodporniać pod względem psychicznym»Hartować wolę, charakter.
Nieszczęścia kogoś hartują.
hartować się1. «o stali, żelazie, szkle itp.: być hartowanym»2. strona zwrotna czas. hartować w zn. 2Hartować się na mrozie.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.