- heksametr
- m IV, D. -u, Ms. \heksametrtrze; lm M. -ylit. «w poezji antycznej: sześciostopowy wiersz daktyliczny, stosowany w epice; w poezji nowożytnej: wiersz sześcioakcentowy sylabotoniczny lub toniczny»
Heksametr klasyczny.
Mickiewiczowski heksametr w „Powieści Wajdeloty". „Iliada" jest napisana heksametrem.
‹gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.