antymon

m IV, D. -u, Ms. \antymonnie; lm M. -y

chem. «(Sb) pierwiastek chemiczny z grupy azotowców, liczba atomowa 51, tworzący kilka odmian alotropowych, z których trwała jest srebrzystobiałym metalem; składnik stopów, jego związki mają zastosowanie w medycynie»

‹śrdwłc.›