hiparion

hiparion
m IV, DB. -a, Ms. \hiparionnie; lm M. -y
paleont. «Hipparion, koń kopalny wielkości kuca, o lekkiej budowie i trójpalczastych kończynach; żył od miocenu do plejstocenu najpierw na terenach dzisiejszej Ameryki Płn., następnie Eurazji i Afryki»
‹gr.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • hiparion — HIPARIÓN, hiparioni, s.m. Gen fosil de ecvidee, care avea la membre câte un deget funcţional şi care este considerat strămoşul calului. [pr.: ri on] – Din fr. hipparion. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  hiparión s. m. (sil. ri on), pl …   Dicționar Român

  • hiparion — hiparìōn m <G hiparióna> DEFINICIJA zool. geol. preteča konja iz pliocena ETIMOLOGIJA grč. híppárion: konjić …   Hrvatski jezični portal

  • hipárion — a m (ā) pal. izumrli konj iz konca terciarja …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • El Hatillo Municipality, Miranda — El Hatillo Municipality Santa Rosalía de Palermo Church …   Wikipedia

  • hipparion — m IV, DB. a, Ms. hipparionnie; lm M. y → hiparion …   Słownik języka polskiego

  • hiparionski — hiparìōnskī prid. DEFINICIJA ob. u: SINTAGMA hiparionska fosilna fauna zool. geol. fauna sisavaca (surlaša, kopitara) među kojima dominiraju ostaci hipariona ETIMOLOGIJA vidi hiparion …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”