- hipochondryk
- m III, DB. -a, N. \hipochondrykkiem; lm M. \hipochondrykycy, DB. -ów«człowiek dotknięty hipochondrią, wmawiający w siebie urojone choroby, ciągle utyskujący na swoje zdrowie bez istotnych powodów»
Słownik języka polskiego . 2013.
hipochondryk
Look at other dictionaries:
hipochondryk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. hipochondrykycy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek cierpiący na hipochondrię, zbytnio przejmujący się własnym zdrowiem, wmawiający sobie choroby; chory z urojenia {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chory — z urojenia «o człowieku zdrowym, któremu się tylko wydaje, że jest chory; hipochondryk» Wmawiać, wpierać coś komuś jak w chorego jajko zob. jajko 3 … Słownik frazeologiczny
chory — chorzy «dotknięty chorobą; chorujący, cierpiący» Ktoś ciężko, beznadziejnie, śmiertelnie chory. Chory na serce, na żołądek. Chory na gruźlicę. Chory z przejedzenia, z przemęczenia. Chora noga, chore zęby. Chore drzewo. Jest bardziej chora niż… … Słownik języka polskiego
śledziennik — m III, DB. a, N. śledziennikkiem; lm M. śledziennikicy, DB. ów przestarz. → hipochondryk … Słownik języka polskiego
chory z urojenia — {{/stl 13}}{{stl 7}} człowiek wmawiający sobie, że jest na coś chory; hipochondryk {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
