hodowlany

hodowlany
«dotyczący hodowli, przeznaczony do hodowli; wytworzony przez hodowlę»

Metody, zabiegi hodowlane.

Gospodarstwo hodowlane.

Farma hodowlana.

Staw hodowlany.

Rasy hodowlane.

Drób hodowlany.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • hodowlany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z hodowlą, przeznaczony do hodowli, otrzymany przez hodowlę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Farma hodowlana. Stawy hodowlane. Karpie hodowlane. Rasa hodowlana. Nowinki hodowlane. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • angoryzm — m IV, D. u, Ms. angoryzmzmie, blm zootechn. «cecha dziedziczna uzyskiwana przez dobór hodowlany, wyrażająca się wzmożeniem wzrostu owłosienia niektórych zwierząt, np. królików, kóz, kotów» …   Słownik języka polskiego

  • lis — m IV, DB. a, Ms. lisie; lm M. y 1. «Vulpes, zwierzę ssące z rodziny psów, występujące w kilku gatunkach, z których najpospolitszy ma rude ubarwienie i duży ogon; żywi się gryzoniami, ptactwem itp.; żyje w Eurazji, północnej Afryce i w Ameryce Płn …   Słownik języka polskiego

  • ośrodek — m III, D. ośrodekdka, N. ośrodekdkiem; lm D. ośrodekdki 1. «środkowy, centralny punkt czegoś» zwykle w terminologii specjalnej: ∆ anat. Ośrodki nerwowe «skupiska komórek nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym kierujące określoną czynnością… …   Słownik języka polskiego

  • rodowód — m IV, D. rodowódwodu, Ms. rodowódwodzie; lm M. rodowódwody 1. «pochodzenie, początek, genealogia» Rodowód rodziny. Rodowód dzieła. Rodowód wyrazu. 2. «historia rodu, uwzględniająca jego pochodzenie, kolejne następstwo pokoleń i związki… …   Słownik języka polskiego

  • staw — m IV, D. u, Ms. stawwie; lm M. y 1. «śródlądowy zbiornik wód powierzchniowych powstały w sposób naturalny, np. na skutek działalności lodowca, lub utworzony sztucznie» Staw naturalny, sztuczny, hodowlany, rybny. Zarośnięty, pokryty rzęsą staw.… …   Słownik języka polskiego

  • zabieg — m III, D. u, N. zabieggiem; lm M. i 1. «interwencja mająca na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będąca środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby)» Bolesny, drobny, konieczny, przykry, uciążliwy zabieg. Zabieg… …   Słownik języka polskiego

  • instruktor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. instruktororze; lm M. instruktororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} fachowiec w jakiejś dziedzinie, pod którego kierunkiem można zdobywać wiedzę z danego zakresu (zwykle na jakichś kursach, szkoleniach) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabieg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działanie mające wywołać określony skutek, mające zwykle zapobiec, przeciwdziałać czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabieg chirurgiczny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zarybiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zarybiaćam, zarybiaća, zarybiaćają, zarybiaćany {{/stl 8}}– zarybić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zarybiaćbię, zarybiaćbi, zarybiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} zwiększać liczbę ryb w jakimś zbiorniku, wpuszczając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”