zabieg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działanie mające wywołać określony skutek, mające zwykle zapobiec, przeciwdziałać czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabieg chirurgiczny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ciąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}cięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. cięć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dekatyzacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabieg polegający na poddawaniu tkanin lub dzianin kolejno działaniu gorącej wody, pary i zimnej wody w celu zapobieżenia późniejszemu ich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narkoza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. narkozazie {{/stl 8}}{{stl 7}} zabieg polegający na podaniu pacjentowi środków wywołujących sztuczny sen oraz utratę wrażliwości na ból, stosowany podczas operacji chirurgicznych; też: sen wywołany w ten sposób… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
adenotomia — ż I, DCMs. adenotomiamii; lm D. adenotomiamii (adenotomiamij) med. «zabieg operacyjny polegający na wycięciu migdałka gardłowego» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
amputacyjny — przym. od amputacja Zabieg amputacyjny. Narzędzia amputacyjne … Słownik języka polskiego
anakolut — m IV, D. u, Ms. anakolutucie; lm M. y jęz. «zniekształcenie konstrukcji składniowej powodujące zanik więzi między członami zdania, stosowane czasem jako zabieg stylistyczny; zdanie mające wadliwą konstrukcję składniową» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
bicz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «rzemień lub skręcony sznur przytwierdzony do trzonka, służący do chłostania; bat» ∆ med. Bicz szkocki «zabieg leczniczy polegający na zlewaniu ciała strumieniem wody pod ciśnieniem kilku atmosfer» ◊ Bicz boży… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
chirurgia — ż I, DCMs. chirurgiagii, blm 1. «dział medycyny, w którym podstawowym sposobem leczenia jest zabieg operacyjny» Chirurgia ogólna. Chirurgia serca, naczyń krwionośnych. Studiować chirurgię. ∆ Chirurgia kosmetyczna «chirurgia zajmująca się… … Słownik języka polskiego
