hulać

hulać
ndk I, \hulaćam, \hulaćasz, \hulaćają, \hulaćał
1. «bawić się hucznie, beztrosko; spędzać czas na zabawach, pijatykach»

Hulać do upadłego.

Hulać po nocach.

◊ Hulaj dusza! «okrzyk wyrażający chęć zabawy, zachętę do niej»
2. «poruszać się bezładnie we wszystkich kierunkach; grasować, bić, napadać, rozbijać, kraść»

Pies hulał po ogrodzie.

Bezkarnie hulały bandy rabusiów.

przen.
a) «o wietrze: wiać we wszystkich kierunkach z dużą siłą»

Wiatr hula po drodze, po polach, po pustym domu, na równinie.

b) «o myślach, uczuciach: występować bezładnie, w sposób nieskoordynowany, niekontrolowany»

Myśl hula po bezdrożach.

W kimś hula gniew.

ukr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • hulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, hulaćam, hulaća, hulaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spędzać czas na przyjęciach, imprezach towarzyskich, na pijatykach; rzadziej: wesoło i hucznie bawić się; szaleć :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • hulać — Hulaj dusza! «okrzyk wyrażający chęć zabawy, zachętę do niej»: (...) te karczmy, kiełbasy, to hulaj dusza. Niejeden cały utarg z jarmarku tu zostawiał. W. Myśliwski, Widnokrąg …   Słownik frazeologiczny

  • pohulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pohulaćam, pohulaća, pohulaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} hulać przez pewien czas, hulać do woli; poszaleć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pohulać na zabawie. Ależ sobie pohulałem! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… …   Słownik frazeologiczny

  • bomblować — ndk IV, bomblowaćluję, bomblowaćlujesz, bomblowaćluj, bomblowaćował przestarz. «spędzać czas na pijatykach i hulankach, hulać; spędzać czas bezczynnie» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • hulajdusza — m odm. jak ż II, DCMs. hulajduszaszy; lm M. hulajduszasze, D. hulajduszaszów (hulajduszaszy), B. hulajduszaszów (hulajduszasze) przestarz. «człowiek lubiący hulać; hulaka, zawadiaka» …   Słownik języka polskiego

  • hulanie — n I rzecz. od hulać …   Słownik języka polskiego

  • lumpować — ndk IV, lumpowaćpuję, lumpowaćpujesz, lumpowaćpuj, lumpowaćował przestarz. «chodzić po knajpach, hulać» lumpować się to samo, co lumpować. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • opamiętanie — n I 1. rzecz. od opamiętać. 2. «opanowanie, zastanowienie, refleksja» Przychodzić, przyjść do opamiętania. bez opamiętania «nie zważając na nic; bezmyślnie, gwałtownie» Hulać bez opamiętania. przen. Deszcz leje bez opamiętania. opamiętanie się… …   Słownik języka polskiego

  • rozhulać się — dk I, rozhulać sięam się, rozhulać sięasz się, rozhulać sięają się, rozhulać sięaj się, rozhulać sięał się «zacząć hulać bez umiaru; rozbawić się, rozswawolić się» Rozhulać się na dobre, ponad miarę …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”