- imać
- ndk I, \imaćam, \imaćasz, \imaćają, \imaćaj, \imaćałprzestarz. «chwytać, brać»imać się1. forma wzmocniona czas. imać.◊ książk. Coś się kogoś (czegoś) nie ima «coś nie działa na kogoś (na coś); ktoś (coś) nie ulega czemuś»2. książk. «zaczynać coś robić, przedsiębrać coś; brać się do czegoś»
Imać się każdej roboty.
∆ Imać się pługa, pióra itp. «zajmować się orką (lub gospodarką), pisarstwem»
Słownik języka polskiego . 2013.