Mówić komuś impertynencje.
Słuchać czyichś impertynencji.
Słownik języka polskiego . 2013.
impertynencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} obraźliwe, zuchwałe, wyzywające zachowanie się w stosunku do kogoś; grubiaństwo, niegrzeczność, arogancja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego impertynencja nie ma granic. To jest szczyt impertynencji! … Langenscheidt Polski wyjaśnień
arogancja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} manifestowanie pewności siebie i wysokiego mniemania o sobie, połączone z lekceważeniem innych lub pogardą dla nich; zuchwalstwo, bezczelność, buta, impertynencja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ton… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
impertynencki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, impertynenckiccy, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. impertynencja: Impertynenckie zachowanie. Impertynenckie odzywki. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
