- inchoatywny
- przym. od inchoatiwum∆ jęz. Czasownik inchoatywny «czasownik oznaczający początek czynności, procesu, stanu, np. poznawać, rozpłakać się, zasypiać»
Słownik języka polskiego . 2013.
inchoatywny
Look at other dictionaries:
inchoatiwum — n VI; lm M. inchoatiwumwa, D. inchoatiwumwów 1. blm jęz. «postać czasownika wyrażająca zapoczątkowanie czynności, procesu lub stanu» 2. jęz. «czasownik inchoatywny» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
inchoatywność — ż V, DCMs. inchoatywnośćści, blm jęz. «charakter inchoatywny (czasowników)» … Słownik języka polskiego
ingresywny — jęz. «uwydatniający (w czasowniku) początkowe momenty czynności (jak np. w formie rozpłakał się); inchoatywny» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
