- indyczę
- n IV, D. \indyczęęcia; lm M. \indyczęęta, D. \indyczęcząt«pisklę indyka»
Żarłoczne indyczę.
Karmić indyczęta.
Wykluło się pięć indycząt.
Słownik języka polskiego . 2013.
Żarłoczne indyczę.
Karmić indyczęta.
Wykluło się pięć indycząt.
Słownik języka polskiego . 2013.
indyczę — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IVa, D. indyczęęcia; lm M. indyczęęta, D. indyczęcząt {{/stl 8}}{{stl 7}} pisklę indyka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Indyczka wyprowadziła indyczęta na podwórze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jajo — 1. posp. Ktoś bez jaj «o kimś mało energicznym, niezaradnym życiowo»: Wymyślają sobie przezwiska. Jeśli któryś pracuje umysłowo, uznają go za faceta bez jaj. Cosm 7/1998. 2. posp. Ktoś z jajami «o kimś energicznym, przedsiębiorczym, z… … Słownik frazeologiczny
indyczy — przym. od indyk Indycza ferma. Indycze jajko. Pisklęta indycze … Słownik języka polskiego
jajo — n I; lm D. jaj 1. «żeńska komórka rozrodcza, komórka jajowa; u gadów i ptaków zawierająca żółtko i białko, otoczone mocną skórką zewnętrzną albo skorupką; potocznie: zwykle o jaju ptactwa domowego» Zapłodnione jajo. Żabie, żółwie jaja. Kurze,… … Słownik języka polskiego
indyczy — Piegowaty jak indycze jajo zob. jajo 4 … Słownik frazeologiczny
piegowaty — jak indycze jajo zob. jajo 4 … Słownik frazeologiczny
marabut — m IV, DB. a, Ms. marabutucie 1. lm M. marabutuci, DB. ów rel. «w średniowieczu: członek bractwa bojowników muzułmańskich; później: muzułmański mnich pustelnik, głównie w płn. Afryce» 2. lm MB. y zool. «Leptoptilus crumeniferus, ptak z rodziny… … Słownik języka polskiego
piegowaty — piegowatyaci «mający dużo piegów; pokryty piegami» Piegowata twarz. Piegowaty wyrostek. Piegowaty jak indycze jajo … Słownik języka polskiego
pierze — n I zwykle blm 1. «pióra i puch pokrywające ptaka; upierzenie» Białe, szare, pstre pierze. Gęsi gubiły, roniły pierze. ◊ pot. Ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ani z pierza, ani z mięsa «pogardliwie o człowieku, o którym nie można powiedzieć nic … Słownik języka polskiego
pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… … Słownik języka polskiego