instrumencik

instrumencik
m III, D. -u, N. \instrumencikkiem; lm M. -i
zdr. od instrument
a) w zn. 1:

Oryginalny instrumencik perkusyjny.

b) w zn. 2:

Precyzyjny instrumencik chirurgiczny.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”