intonacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. intonacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmiana wysokości tonu przy wymawianiu wyrazów i zdań; modulacja głosu; wymawianie wyrazów i zdań oddające… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwuwierzchołkowy — «mający dwa wierzchołki» ∆ jęz. Intonacja dwuwierzchołkowa «intonacja charakteryzująca się dwoma punktami największego wzniesienia się tonu» … Słownik języka polskiego
no — 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym używana jako wzmocnienie trybu rozkazującego (lub jego znaczeniowych równoważników), niekiedy z odcieniem nalegania, perswazji; jako wzmocnienie trybu rozkazującego złożonego może wyrażać warunek,… … Słownik języka polskiego
dżez — m IV, D. u, Ms. dżezzie, blm «rodzaj muzyki powstały pod koniec XIX w. w USA, zespalający elementy muzyki europejskiej, afrykańskiej i amerykańskiej, charakteryzujący się specyficzną rytmiką, intonacją, artykulacją oraz powszechną praktyką gry… … Słownik języka polskiego
kadencja — ż I, DCMs. kadencjacji; lm D. kadencjacji (kadencjacyj) 1. «określony ustawą czas urzędowania obieralnego urzędnika lub organu; dawniej także posiedzenie, zwłaszcza sądu» Kadencja sejmu, kadencja prezydenta. W czasie kadencji. Za czyjejś kadencji … Słownik języka polskiego
przeciągnąć — dk Va, przeciągnąćnę, przeciągnąćniesz, przeciągnąćnij, przeciągnąćnął, przeciągnąćnęła, przeciągnąćnęli, przeciągnąćnięty, przeciągnąćnąwszy przeciągać ndk I, przeciągnąćam, przeciągnąćasz, przeciągnąćają, przeciągnąćaj, przeciągnąćał,… … Słownik języka polskiego
przycisk — m III, D. u, N. przyciskkiem; lm M. i 1. «ciężki przedmiot, zwykle ozdobny, służący do przytrzymania leżących luzem papierów itp.» Alabastrowy przycisk. Listy leżały pod przyciskiem. 2. «podkreślenie, zaakcentowanie czegoś intonacją głosu, mimiką … Słownik języka polskiego
pytajny — jęz. «mający charakter pytania, wyrażający pytanie; pytający» Intonacja pytajna. Partykuła pytajna … Słownik języka polskiego
spadek — m III, D. spadekdku, N. spadekdkiem; lm M. spadekdki 1. «spadanie, spadnięcie, spuszczenie się czegoś z góry na dół» Spadek lawiny. Spadki meteorytów. ∆ fiz. Spadek (swobodny) ciała «ruch ciała pod wpływem siły ciężkości» 2. «zmniejszenie się… … Słownik języka polskiego
szelma — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. szelmamie; lm MB. y, D. szelm (także DB. ów tylko o mężczyznach) «hultaj, nicpoń, łotr (ze szczególną intonacją może być wyrazem żartobliwego uznania)» Ostatni, skończony (ostatnia, skończona) szelma. Przystojny,… … Słownik języka polskiego
