intonować

intonować
ndk IV, \intonowaćnuję, \intonowaćnujesz, \intonowaćnuj, \intonowaćował, \intonowaćowany
1. «w śpiewie zbiorowym: rozpoczynać śpiew, poddawać właściwy ton»

Intonować pieśń, hymn.

2. «mówić, wymawiać, odpowiednio akcentując, modulując głos»
‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • intonować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, intonowaćnuję, intonowaćnuje, intonowaćany {{/stl 8}}– zaintonować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} poddawać właściwy ton w zbiorowym śpiewie; rozpoczynać pojedynczo śpiew zbiorowy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • intonowanie — n I rzecz. od intonować …   Słownik języka polskiego

  • pieśń — ż V, DCWMs. pieśńśni; lm MD. pieśńśni 1. «krótki utwór wokalny do tekstu poetyckiego, przeznaczony do wykonania solowego lub zespołowego (chóralnego), zwykle z akompaniamentem» Smutne, tęskne, rzewne, wesołe pieśni. Pieśń narodowa, ludowa. Pieśń… …   Słownik języka polskiego

  • zaintonować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}intonować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”