- aprobacja
- ż I, DCMs. \aprobacjacji; lm D. \aprobacjacji (\aprobacjacyj)przestarz. «aprobata»
Kiwnąć głową na znak aprobacji.
Zyskać powszechną aprobację.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Kiwnąć głową na znak aprobacji.
Zyskać powszechną aprobację.
Słownik języka polskiego . 2013.
апробация — со времени Петра I. Через польск. aprobacja одобрение из лат. approbatio; см. Смирнов 42 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера